Podsumowanie projektu ,,Podaj dobro dalej!”
Już po raz drugi wzięliśmy udział w Ogólnopolskim Projekcie Edukacyjnym ,,Podaj dobro dalej!” Fundacji im. Heleny Kmieć. W okresie od listopada 2024 roku do lutego 2025 zorganizowaliśmy cykl spotkań z seniorami zamieszkującymi naszą wieś. Miały one na celu zjednoczenie i zbliżenie dwóch odległych grup wiekowych, które mogą się wiele od siebie nauczyć. Od początku projektu wychodziliśmy z założenia, odnosząc się zarówno do Heleny Kmieć, seniorów, jak i do nas, że aby coś osiągnąć: ,,Trzeba dać wędkę, a nie rybę”. Bezustannie motywuje to nas do działania i chęci współpracy, tak jak Helenę. Nasze działania rozpoczęliśmy od wymyślenia nazwy, hasła oraz od zaprojektowania logo. Dobraliśmy kolorystykę odnoszącą się do tegorocznego plakatu, a całość do przekraczania granic czasami naprawdę trudnych dla obydwóch grup wiekowych. Styl pisma i logo są w nowoczesnej formie graffiti, co ma na celu przełamanie pewnych barier. Chcieliśmy, aby te dwie grupy przeniknęły do swoich światów. Nagraliśmy również trend rodem z tiktoka, który pozwolił na krótkie zapoznanie się z nami. Dodatkowo stworzyliśmy wyjątkowe, pamiątkowe tablice z napisami wypalonymi na drewnie z naszymi imionami i nazwiskami, a także osobną odnoszącą się do Heleny Kmieć. Wykonaliśmy gazetkę prezentującą życie młodej misjonarki, a także zaznajomiliśmy całą szkołę z jej życiem poprzez oglądanie filmów. Przeprowadziliśmy wiele rozmów oraz zajęć prowadzonych na godzinach wychowawczych.
Pierwsze spotkanie z cyklu odbyło się z panią Zofią Deptuch, która nauczyła nas jednej z najbardziej tradycyjnych i kreatywnych form rękodzieła, niestety odchodzącą już do lamusa, a mianowicie wykonywanie bombek z kolorowych karteczek. Pieczołowicie składane, przy wielu rozmowach dotyczących tradycji bożonarodzeniowych w następstwie ozdobiły nasze domowe choinki. Część z nich mogliśmy również sprzedać na kiermaszu świątecznym. Następne spotkanie uświetniła pani Justyna Stankiewicz. Miało ono charakter muzyczno – zabawowy. Seniorka zaprosiła wszystkich uczniów do wspólnego śpiewania świątecznych piosenek przy akompaniamencie gitary. Sprawiło to tyle radości, że uczestnicy ochoczo wzięli udział w tanecznych pląsach, a także wygrywali rytm na dzwoneczkach, tamburynach, marakasach, czy też innych instrumentach. Pod czujnym okiem pani Łucji Stasiulewicz i pani Danuty Lesikowskiej mieliśmy przyjemność własnoręcznie lepić pierogi z serem i ziemniakami oraz z kapustą i grzybami. Uczyliśmy się przy tym kulinarnego rzemiosła oraz szacunku do tradycji kulinarnych przekazywanych z pokolenia na pokolenie. Kolejne spotkanie odbyło się w towarzystwie pani Gabrieli Pisarczuk. Pokazała młodym uczestnikom jak z prostych składników można przygotować wyjątkowe smakołyki – rogaliki oraz oponki. Podczas zajęć seniorka odniosła się do tradycji tłustego czwartku. Sprawiło to, że dzieci i młodzież chętnie opowiadali o zwyczajach w swoim domu. W międzyczasie postanowiliśmy zjednoczyć szkołę we wspólnej akcji. Używając najnowszego sprzętu jakim jest dron – nagraliśmy na boisku wielką literę ,,H”, w której znaleźli się wszyscy uczniowie naszej szkoły. Wysłaliśmy dzięki temu do nieba, a właściwie do Heleny uwielbienie oraz miłość. Natomiast nasza grupa przy użyciu różnych pozycji gimnastycznych utworzyła literki imienia ,,Helena”. Ta forma była nie tylko pokazem sprawności fizycznej, ale także pięknym hołdem dla H.K. Zajęcia cukiernicze poprowadziła również pani Zofia Gredka. Tym razem wypiekaliśmy drożdżowe ,,ślimaczki” z orzechami, wiórkami kokosowymi, a także powidłami śliwkowymi. Seniorka nauczyła nas prawdziwego ekspresowego działania i umiejętności pracy w grupie. Natomiast pani Józefa Zieńkowicz zaprezentowała najprawdziwszą tradycyjną sztukę rękodzielniczą – robótki na drutach. Z wielką pasją i zamiłowaniem opowiadała o swoich doświadczeniach, a także dzieliła się cennymi wskazówkami i technikami, które zdobywała przez lata. Od podstaw nauczyła nas wykonywania skarpetek, szalików i drobnych akcesoriów. Każdej z pań zadawaliśmy 3 takie same pytania dotyczące wspomnień z młodości, sposobu spędzania wolnego czasu oraz co chciałyby przekazać młodzieży. W ramach podziękowania za wszystkie wydarzenia wręczaliśmy seniorkom dyplom oraz ręcznie namalowany obraz.
Przez cały okres spotkań prowadziliśmy w szkole zbiórkę herbat i ciastek dla naszych smogórskich seniorów. Zaangażowali się wszyscy uczniowie, nauczyciele, pracownicy, także społeczność wsi. Po zakończonej zbiórce spakowaliśmy paczki, do których zostały dołączone życzenia z przesłaniem płynącym z nauk Heleny Kmieć, a także ręcznie wykonane zakładki do książek z różnymi adnotacjami dotyczącymi jej życia oraz naszego projektu. Zanieśliśmy je każdemu seniorowi mieszkającemu w Smogórach, co sprawiło ogromną niespodziankę. Byli jednocześnie zaskoczeni i wzruszeni. Przekazując paczki mieliśmy okazję do rozmów, wysłuchania wielu historii, śmiechu, a nawet łez. W czasie trwania projektu wykonaliśmy gazetkę ścienną dotyczącą H.K., a także malowaliśmy kamyczki z naszym logo, które zostały rozmieszczone przez nas i resztę uczniów w wielu miejscach w Polsce i na świecie. Miało to na celu promocje projektu, a także niesienie dobra. Na grupie fejsbukowej udostępniło znaleziska wiele osób.
Natomiast 22 lutego 2025 roku w świetlicy wiejskiej w Smogórach zorganizowaliśmy wyjątkowe wydarzenie, które zabrało wszystkich obecnych w podróż do czasów, które wielu pamięta z młodości, a dzieci i młodzież znają głównie z opowieści. Duch altruizmu i wiary Heleny Kmieć zainspirował nas do budowania więzi międzypokoleniowych i upamiętnienia jej działalności. Uznaliśmy przeszłość jako most łączący różne pokolenia. Cofnęliśmy się do barwnej epoki PRL-u - kiedy wszystko było na kartki, a kawa zbożowa funkcjonowała jako codzienny rarytas. Przygotowaliśmy ,,Prywatkę PRL” dla smogórskich seniorów. Wydarzenie to połączyło pokolenia, upamiętniając działalność Heleny Kmieć. Przybliżyliśmy jej postać i wartości, które niosła. Wydarzenie nawiązywało do jej pracy oraz zaangażowania w pomoc potrzebującym, szczególnie w kontekście misji w Boliwii. W związku z tym zaprosiliśmy uczestników do kącika poświęconego misjonarce, udekorowanego w kolorach plakatu tegorocznej edycji. Pokazaliśmy, że młodość i dojrzałość mogą się pięknie uzupełniać, a więzy międzypokoleniowe są fundamentem dobra i wzajemnego zrozumienia. Wspomnieliśmy również o wyjątkowych osobach, bez których to wydarzenie jak i wszystkie inne nie miałoby prawa się odbyć. Podziękowaliśmy rodzicom za ich gorące serca, pomoc i zaangażowanie motywujące do wszelkich działań. Wyrazy wdzięczności skierowaliśmy również do wszystkich tych, którzy nas nieustannie wspierają.
Przygotowaliśmy szereg atrakcji w duchu PRL-u. Pokaz mody z tamtych lat - bo kto nie chciałby zobaczyć niezapomnianych kreacji z kreszu i poliestru? Potem na scenie zaprezentowaliśmy humorystyczne przedstawienie inspirowane tamtymi czasami pt. ,,Za ladą PRL - u” - nie zabrakło pani Haliny z kolejki po mięso, czy nieustraszonego milicjanta Janusza. Całe wydarzenie umilił przegląd piosenek z tamtych lat, które poruszyły serca i skłoniły do wspólnego śpiewu. W czasie imprezy seniorzy otrzymali od nas drobne upominki - woreczki z cukierkami ,,Irysy”, breloczki - serduszka z inicjałami Heleny Kmieć - wykonane przy pomocy drukarki 3D, a także fotografie z modlitwą o rychłą beatyfikację. W ten sposób projekt „Podaj dobro dalej” stał się nie tylko wydarzeniem kulturalnym, ale także wyrazem pamięci i szacunku dla Heleny Kmieć. Seniorzy wzięli udział w quizie wiedzy o PRL-u, w którym nagrodą był iście ,,Towar spod lady”. Zaangażowaliśmy się w przygotowania, tworząc atmosferę tamtych lat, zarówno poprzez dekoracje, jak i menu. Na stole pojawiły się klasyczne dania z epoki: sałatka jarzynowa, bigos, żurek, pierogi, pajda chleba ze smalcem, kotlety z mortadeli, paluszki oraz oranżada. Te PRL-owskie przysmaki zostały przygotowane przez panie z Koła Gospodyń Wiejskich w Smogórach wraz z naszymi rodzicami. Zaproszonym seniorom dużo przyjemności sprawił powrót do lat wczesnej młodości, a udało się to dzięki plakatom z epoki, goździkom z asparagusem, strojom, przedmiotom codziennego użytku oraz potrawom. Seniorzy licznie odpowiedzieli na nasze zaproszenie. To ogromny zaszczyt, że mogliśmy być z pokoleniem, które pamięta życie pełne serdeczności i wspólnoty, nawet w trudniejszych czasach. Wydarzenie to po raz kolejny udowodniło, że seniorzy powinni wychodzić z domu, spotykać się i żyć aktywnie, a dla nas takie doświadczenia i wspomnienia to prawdziwy skarb. Przy hitach z tamtejszych lat bawiliśmy się wspólnie z seniorami przez wiele, wiele godzin. Odwiedziła nas telewizja - TVP 3 Gorzów, która nakręciła reportaż z tej wyjątkowej uroczystości. Krótką informację udostępnił również Teleexpress Extra oraz wiele innych okolicznych portali.
W ramach przygotowań do prywatki ksiądz proboszcz współpracując z nami odprawił mszę świętą w intencji szybkiej beatyfikacji Heleny, na którą przyjechał ksiądz Mirosław Stanek. Oprawę muzyczną mszy poprowadził zespół „Odnowa”. W szkole prowadziliśmy rozmowy z innymi uczniami, które skupiły się na relacjach z dziadkami, ich roli w życiu młodych ludzi oraz na tym, jak mogą pomóc seniorom. Dzieci z przedszkola uczestniczyły w lekcji o wolontariacie, Helenie Kmieć i seniorach. Zadawaliśmy im pytania o trudności, z jakimi borykają się osoby starsze. W ramach projektu powstały także wiersze i spot. Klasa II we współpracy z nami napisała wiersz o Helenie, natomiast wraz z klasą I i III przygotowaliśmy spot reklamowy o jej pomocy potrzebującym. W ramach wieczorku poezji Ania zaprezentowała wiersz Heleny Kmieć pt. „O miłości... Ale czy tylko?”, a przedszkolaki zaśpiewały piosenkę „Zaprowadź mnie”, którą często wykonywała Helena.
Z tych wszystkich przedsięwzięć powstał filmik oraz raport. Przesłaliśmy wszystko do organizatorów i pozostało nam tylko czekać na wyniki. Z całego serca dziękujemy za pomoc wszystkim zaangażowanym <3.
Trzymajcie za nas kciuki!
Opiekun grupy projektowej: Adriana Rogoś
Uczestnicy projektu: Anna Ejchart,
Bartłomiej Potopowicz,
Eliza Olszewska,
Luiza Olszewska,
Szymon Blecki
